عرفی
غزل شمارهٔ ۳۸۲
۱
کونین مست و بادهٔ نابی ندیده کس
سیراب دو عالم و آبی ندیده کس
۲
مردند تلخ کام جهانی و هیچ گاه
در جام عشوه زهر عتابی ندیده کس
۳
مخمور نیمه مست فراوان بود، فغان
کز جام لطف مست و خرابی ندیده کس
۴
دردا که طفل طالع ما یافت تربیت
در عالمی که فصل شبابی ندیده کس
۵
در عهد جور لطف تو دست امید را
گیرندهٔ عنان و رکابی ندیده کس
۶
فریاد ازین غرور که در صید زیرکان
زان ترک نیم مست شتابی ندیده کس
۷
موسی ندیده ور نه به اکرام یک نگاه
صد جلوه کرد حسن و حجابی ندیده کس
۸
عرفی در آ به زمرهٔ مستان، کزین گروه
آلودهٔ گناه و ثوابی ندیده کس
نظرات