عرفی
غزل شمارهٔ ۴۱۲
۱
صنم می‌گوی و در بتخانه می‌رقص
نوایی می‌زن و مستانه می‌رقص
۲
عجب ذوقی بود در رقص مستی
تو نیز ای باده در پیمانه می‌رقص
۳
بر افشان دست بر ناموس و آنگه
میان محرم و بیگانه می‌رقص
۴
به جان با غیر جانان در میامیز
به تن با عاقل و فرزانه می‌رقص
۵
دل از تمکین شود بی‌ذوق، زنهار
گهی کودک شو و طفلانه می‌رقص
۶
چو خون در زخم صیدی گشته می‌جوش
چو دل در سینهٔ پروانه می‌رقص
۷
مشو عرفی رهین باغ و بلبل
به بانگ جغد در ویرانه می‌رقص
تصاویر و صوت
نظرات