عرفی
غزل شمارهٔ ۴۵۰
۱
به شرح غم نفس را ریش کردیم
درون را عافیت اندیش کردیم
۲
طمع بردیم چندان بر در عشق
که از درد غمش درویش کردیم
۳
اگر رفیتم در جنت مکن عیب
که اول درد و غم را پیش کردیم
۴
جنون با ما نکرد این تیغ بازی
که ما با عقل دور اندیش کردیم
۵
اگر خواریم عرفی جرم او نیست
تحمل های بیش از بیش کردیم
نظرات