عرفی
شمارهٔ ۱۲ - سعدی و عرفی
۱
دی کسی گفت که سعدی گهراندوز سخن
قطعه‌ای گفته، که اندیشه بدان می‌نازد
۲
گفتم این گوش بدان نغمه سزد گفت آری
اینک از پرده عنان سوی تو می‌اندازد
۳
سخن از عشق حرام است بر آن بیهده‌گو
که چو ده بیت غرل گفت مدیح آغازد
۴
حبذا همت سعدی و غزل گفتن او
که ز معشوق به ممدوح نمی‌پردازد
۵
گفتم این خود همه عیب است که در راه هنر
هرکه این لاف زند اسب دوی می‌تازد
۶
لوحش اله ز یک اندیشی عرفی کورا
آنکه ممدوح بود، عشق بدو می‌بازد
نظرات