عرفی
رباعی شمارهٔ ۱۰۴
۱
ای عیش به آلایشت آمیخته اند
وی غم ز صفای سینه ات ریخته اند
۲
ای عشق عجب درد سرشتی، پیداست
کز آب و گل منت بر انگیخته اند
نظرات