عرفی
رباعی شمارهٔ ۱۱۰
۱
زین گونه که دل به عقل زشتم طلبد
وز بیت حرام در کنشتم طلبد
۲
بیم است که از رشک و ترحم فردا
دوزخ نپزیرد و بهشتم طلبد
نظرات