عرفی
رباعی شمارهٔ ۳۷
۱
عرفی دل من که منت جان من است
از عالم قدس آمده، مهمان من است
۲
مگذار که پامال شود در ره کفر
رحمی که جگر گوشهٔ ایمان من است
نظرات