عرفی
رباعی شمارهٔ ۵۳
۱
از وصل نهان ما که غماز نیافت
انجام کسی ندیده آغاز نیافت
۲
در دوست شدم محو به حدی که مرا
هم دوست طلب کرد و نشان باز نیافت
نظرات