عرفی
رباعی شمارهٔ ۶۲
۱
آگه نیم از عیش که شهد چه گلوست
راحت نشناسم که چه می، در چه سبو ست
۲
زخمی دانم که سینه گوید عشق است
وین دل فدای او که نمک خوردهٔ او ست
نظرات