عرفی
رباعی شمارهٔ ۸۹
۱
وقت است که یاران به گلستان ریزند
گل های نشاط در گریبان ریزند
۲
بلبل به هوای باغ بشکست قفس
این مژده به شاخ و برگ بستان ریزند
نظرات