عرفی
رباعی شمارهٔ ۹۵
۱
ای ملک غمت هر چه فرازست و فرود
وز تیغ تو چاک صبر را جوش وجود
۲
آن خال سیه نیست که از لطف جبین
جای گرهٔ زلف تو گردیده کبود
نظرات