رضاقلی خان هدایت
بخش ۳۴ - باباشاه عراقی
معاصر شاه عباس ماضی صفوی و از خوشنویسان بوده. در اصفهان به انزوا می‌گذرانیده. جز با اهل حال با کسی تکلم نمی‌فرموده، مگر به حسب ضرورت و از روی کدورت. غرض، مردی موحد وسالکی مجرد، طالب کمالات و صاحب حالات بود. تقی اوحدی نوشته است که حالی تخلص می‌نمود. این بیت و رباعی از اوست:
۲
چه دیده‌اند گدایان عشق از درِ دوست
که هر دو عالمشان در نظر نمی‌آید
رباعی
۳
واحد چو به کثرت آورد روی ظهور
گردد به حجابات مراتب مستور
۴
تکرار وجود ماست این مرتبه‌ها
ماییم به تکرار خود از خود شده دور
تصاویر و صوت
نظرات