
رضاقلی خان هدایت
بخش ۷۵ - فکری خراسانی
اسمش سید محمد، ملقب به جامه باف. اصلش از تربت حیدریه. چون اغلب اشعارش رباعی است به میر رباعی مشهور شده. به هندوستان رفته فوت گردید و کان ذلک فی سنهٔ ۹۷۳. غرض، از فضلای عهد خود بوده و حکیمانه حرکت مینموده. این چند رباعی از اوست:
مِنْرباعیاته عَلَیهِ الرَّحمة
۲
فانی شو و اقلیم بقا آر به دست
در دوست کسی رسید کز خویش برست
۳
از هستی خویش بود سرگشته حباب
آن لحظه که نیست شد به دریا پیوست
۴
کردیم به بزم دیده چون شمع مقام
بردیم به سر عمر در اندیشهٔ خام
۵
چون شمع تمام گشت میمیرد و ما
افسوس که مردیم و نگشتیم تمام
۶
بر صفحهٔ هستی چو قلم میگذریم
حرف غم خود کرده رقم میگذریم
۷
زین بحرپرآشوب که بی پایان است
پیوسته چو موج از پی هم میگذریم
تصاویر و صوت

نظرات