ادیب صابر
شمارهٔ ۶۴
۱
نه طالعی که امانم دهد ز خشم خدا
نه نعمتی که بدو خلق را کنم خشنود
۲
شده ست معصیت و مفلسی بضاعت من
بدین بضاعت ناقص چه سود خواهد بود
نظرات