ادیب صابر
شمارهٔ ۱۲
۱
گیرم که تو را نعمت صد پرویز است
بر آخور تو دویست چون شبدیز است
۲
تیزی مکن ار چه دولت تو تیز است
کاین گردش روزگار شور انگیز است
نظرات