ادیب صابر
شمارهٔ ۴۷
۱
از دیدن خلق، دیده بی دوست بدوز
وز صحبت بی دلی ز دل کینه بتوز
۲
ماننده ابر و شمع، از این پس شب و روز
بی دیده همی گری و بی دل می سوز
تصاویر و صوت
نظرات