صفایی جندقی
شمارهٔ ۴۱
۱
افتادکجا سوی گدائی نگهش
کز دولت بندگی نیاورد شهش
۲
چون سرمه به چشم مردمم ساخت عزیز
تا خوار شدم چو خاک برخاک رهش
نظرات