سلیم تهرانی

شمارهٔ ۴۹۸

نسیم صبحدم از موسمی نوید دهد

که سرو رعشه ز سرما به یاد بید دهد

ز برگ بید که در آب ریخت باد خزان

حباب یاد ز طاس چهل کلید دهد

هوا ز بس که خنک شد، ز بیم جان زاهد

به قیمت می گلگون زر سفید دهد

کنون که آب طراوت به سرو و بید نماند

کجاست ساقی گلچهره تا نبید دهد

سلیم دل نگذاری به رنگ و بوی بهار

که گل به باغ نشان از حنای عید دهد