سلیم تهرانی
شمارهٔ ۵۰۶
۱
هرکه دلتنگ است کی در عشق چون من می‌شود
کز دلم تا بگذرد پیکان چو سوزن می‌شود
۲
بسته راه روشنی بر کلبهٔ تاریک ما
گر سراسر چون کبوترخانه، روزن می‌شود
۳
در شکستم مصلحت‌ها هست، ورنه در جهان
هرکجا فتحی‌ست چون شمشیر از من می‌شود
۴
مشرب پروانه دارم در طریق دوستی
شاد می‌گردم چراغ هرکه روشن می‌شود
۵
عشق در هرجا که رسم چرب نرمی عام کرد
سنگ بر اندام مینا موم روغن می‌شود
۶
گوشهٔ چشمی اگر باشد ازو، در زیر تیغ
عاشقان را پوست بر اندام، جوشن می‌شود
۷
مدعا از اعتبار سرمه می‌دانی که چیست
یعنی از حسن سیاهان، چشم روشن می‌شود
۸
خستگان از بس که می‌میرند در زندان عشق
هر زمان در کوچهٔ زنجیر، شیون می‌شود
۹
اختر اهل سخن، شمع ره آوارگی‌ست
سنگ موزون بیشتر سنگ فلاخن می‌شود
۱۰
این بود گر آتش گل، هفتهٔ دیگر سلیم
گلشن از خاکستر مرغان چو گلخن می‌شود
تصاویر و صوت
نظرات