سلیم تهرانی
شمارهٔ ۴۸
۱
الماس به زخم دل فگاران ریزند
سیماب به جام بی قراران ریزند
۲
در موسم گل، قطره ی باران از ابر
اشکی ست که در وداع یاران ریزند
نظرات