سلیم تهرانی
شمارهٔ ۹۴
۱
چون شعله ز خویش باش افروختنی
ذاتی بود این هنر، نه آموختنی
۲
کو آتش عشقی، که شده در تن من
چون رشته ی شمع، هر رگی سوختنی
تصاویر و صوت
نظرات