سام میرزا صفوی
۲۳۷- خواجوی سمنانی
از ملک زادگان است، امید که در سخن بمرتبه خواجوی کرمانی رسد چه از بشره ی او پیداست که ملکی است در صورت بشر یا شاخ گلی است بارش پر ثمر آثار رشد و قابلیت از ناصیه او کالشمس نصف النهار ظاهر و هویداست و در مصحف جمالش آیه وافی هدایت، ما هذا بشر الی ملک کریم در دیده ی اولوالأبصار جلوه گر و پیدا با وجود آنکه سن او از پانزده نگذشته گویا از پیر روزگار نصیحت مضمون این شعر آبدارش بگوش هوش او رسیده که :
۲
یا نامه ای ز جانب دلدار میرسد
صورت خوب تو داری طلب معنی کن
و او نیز قبول این معنی کرده همگی اوقات بکسب علوم میگذراند این مطلع از اوست :
۴
تا تو را پادشه صورت و معنی گویند
خال مشکینت که بر رخساره ی مهوش فتاد
نظرات