سام میرزا صفوی
۳۱۹- مولانا محیی لاری
از جمله شاگردان مولانا علامه دوانی است و در علو سلیقه و صفای خاطر قرینه فغانی، احیای آثار ارباب آن دیار از اوست و شرف و افتخار آنطایفه بدو چنانکه نتایج طبعش مؤید این مقال و مصداق این حال است :
۲
که تند میشوی از هیچ هر زمان با من
به هر که آن مه بد خو بگفتگو آید
۳
بود کنایه طبعش در آن میان با من
برای مصلحتی دوش گفته ام سخنی
۴
سخن نمیکند امروز بهر آن با من
من کی ام از هوای دل، خانه بباد داده ای
۵
از سر خود گذشته ای در پی دل فتاده ای
دل زکفم ربود و رفت از پی جان دیگری
۶
طرف کله شکسته ای، بند قبا گشاده ای
اگر چه مستی می صد عذاب می آرد
۷
خوشم که سوی توام بی حجاب می آرد
از برای توبه هرکس که شدم تلخ سخن
۸
تو شدی یاروی و دشمنیش ماند بمن
بهر تو ام کشند . تو آهی نمیکنی
نظرات