سام میرزا صفوی
۳۳۰- بیاضی استرآبادی
مولد او استر آباد است و اکثر شعرهای او هجوهای رکیک است که آوردن آن لایق سیاق این مختصر نیست اما در آن باب داد سخن داده در اواخر عمر بکاشان رفت و در آنجا فوت شد از اشعار او هجوی که در هجو خواجه مظفر بتکچی گفته بود و لفظ رکیک نداشت این قطعه نوشته شد:
۲
تیشه بر سر زده مرغ دل فرهاد بود
شب یلدای وعده ات را چرخ
۳
چه شود گردم صبوح دهد
یا مرا بر امید وعده ی تو
۴
صبر ایوب و عمر نوح دهد
یا تو را اندرین کرم کردن
نظرات