سام میرزا صفوی
۶۳۶- مولانا میر محمد صالح
پسر امیر نور سعید است که از اعاظم امرای جغتای بوده و نبیره ی امیر شاه ملک که رکن السلطنه امیر تیمور گورکان است و خودش جوانی بغایت خوش فهم و بسوز و درد بوده چنانکه مصرع : توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد . این دو مطلع از اشعار اوست :
۲
هر زمانم قامتش در ناله زار آورد
ترسم این نخل بلا دیوانگی بار آورد
۳
اسیر هجر شدم هر کجا که دل بستم
فتاد طرح جدایی بهر که پیوستم
نظرات