سام میرزا صفوی
۶۶۷- مولانا بیره
مرد بله و ساده است و بغایت از وادی شاعری بدور افتاده خوبی اش آنکه از قم است و حسن پوش، معایب آن مردم فاش گفته چنانکه میفرماید :
۲
تا کی پیاده بی سر و پا دق و لق بود
مردمان گویند بی علت قمی
از این رهگذر منت بیشتر بر آن طایفه دارد که قرنهاست که در میان اهل سودا و بازار این مثل اشتهار دارد که « بی علت قمی اشتهار دارد .» و میگوید من آنرا تغییر داده و تأویل کرده او این علت را از ایشان رفع کردم، یکبار چند روزی بیماری کشیده این بیت فرموده اند (!)
۴
راست میگویند بی علت قمی است
اربعین یوم است بی ره خسته است
قصیده ای دیگر گفته موسوم بدو کیسه و این بیت از آنجاست :
باقی ابیات از این قیاس توان کرد، اما احیانا از این نوع شعر هم از او سر میزند :
۷
ناله ام از غمش دو دوک شده
غم خورم هر که سخن با مه من میگوید
نظرات