
امیر شاهی
شمارهٔ ۱۶۳
۱
ای که با طرّه پرچین و شکست آمدهای
چشم بد دور، که آشفته و مست آمدهای
۲
همچو گل رخت نیفکنده مکن عزم سفر
بنشین، چون بر ارباب نشست آمدهای
۳
کردهای نسبت بالاش به طوبی، هیهات
برو ای خواجه، که با همت پست آمدهای
۴
دامن چون تو نگاری ز کف آسان ندهم
که به خونابه بسیار به دست آمدهای
۵
شاهی از عمر ابد یافتهای بهره، که تو
کشته آن دو لب بادهپرست آمدهای
نظرات