اسیر شهرستانی

شمارهٔ ۳۰

با تمنای تو بسیار حساب است مرا

درس دل خوانده ام،آیینه کتاب است مرا

از گلستان خمارم گل مستی خندد

دل دیوانه مگر جام شراب است مرا

چشم تر بی تو سرانجام مرا می داند

سرآرام به بالین حباب است مرا

خنده ها از گل همراهی دشمن دارم

با عزیزان چه حساب و چه کتاب است مرا

دل آیینه؟ غفلت چه کند

مزد آگاهی من دفتر خواب است مرا

آرزو بتکده جلوه بیگانگی است

می کنم از تو سؤالی چه جواب است مرا

از تمنای لبت بزم شرابی دارم

آه پر حسرت من دود کباب است مرا