اسیر شهرستانی
شمارهٔ ۶۷۷
۱
ز فیض ابر شد زانسان جهان سبز
که از عکس زمین شد آسمان سبز
۲
به صحرا گردباد تشنه لب را
رطوبت کرد چون سرو روان سبز
۳
رقم زد خامه ای گر وصف گلشن
چو برگ بید گردیدش زبان سبز
۴
ز فیض لطف عام ابر نیسان
چو موج سبزه شد ریگ روان سبز
۵
اسیر عشق را چون جوهر تیغ
شود در سینه غم‌های نهان سبز
تصاویر و صوت
نظرات