اسیر شهرستانی
شمارهٔ ۹۹
۱
ز عندلیب چه پرسی نشان خانه ما
که پی نبرده صبا هم به آشیانه ما
۲
نهاده بر لب ما عشق مهر خاموشی
که گوش کس نکند نوبر ترانه ما
۳
بهار رفت و نچیدیم جز گل حسرت
ز آب گریه مگر سبز گشت دانه ما
۴
ز بهر گمشدگان دگر صبا نگذاشت
دلیل بادیه خاکستر نشانه ما
نظرات