اسیر شهرستانی
شمارهٔ ۱۱۷
۱
سرگشتگی نشستنم از یاد برده است
بیهوده گردیم گرو از یاد برده است
۲
در بیضه شکسته محبت دل مرا
از آشیان به خدمت صیاد برده است
نظرات