اسیر شهرستانی
شمارهٔ ۲۱۴
۱
نوبهار آمد که رسوایی به زهد ما بخندد
غنچه صد برگ عیش از سایه صهبا بخندد
۲
بیدل ما در گلستان وفا کی میتواند
شبنمی پنهان بگرید غنچهای رسوا بخندد
نظرات