اسیر شهرستانی
شمارهٔ ۲۶۴
۱
عشق اول بر دل غمپرور آتش میزند
شعله چون بیدار شد بر بستر آتش میزند
۲
پیش گرمیهای آه ما چراغ مردهای است
برق بیحاصل که بر خشک و تر آتش میزند
نظرات