شهریار
گئتمه ترسا بالاسی
ایذن وئر توی گئجه‌سی من ده سنه دایه‌گلیم
ال قاتاندا سنه مشاطّه تماشایا گلیم.
سن بو آیلی گئجه‌ده سئیره چیخان بیر سرو اول.
ایذن وئر منده دالینجا سورونوب سایه گلیم.
منه ده باخدین او شهلا گؤزوله ، من قارا گون،
جورئتیم اولمادی بیر کلمه تمنّایه گلیم.
من جهنمده ده باش یاسدیقا قویسام سنیله ،
هئچ آییلمام کی دوروب جنّت مأوایا گلیم.
ننه قارنیندا سنله ائگیز اولسایدیم اگر.
ایسته‌‌مزدیم دوغولوب بیرده بو دونیایا گلیم.
سن یاتیب جنتّی رؤیادا گؤرنده گئجه‌لر،
من ده جنتّده قوش اوللام ، کی او رؤیایا گلیم.
قیتیلیغ ایللر یاغیشی تک قورویوب گؤز یاشیمیز،
کوی عشقینده گرک بیرده مصّلایه گلیم.
سنده صحرایه ماراللار کیمی بیر چیخ نولوکی
منده بیر صئیده چیخانلار کیمی صحرایه گلیم.
آللاهیندان سن اگر قورخماییب اولسان ترسا،
قورخورام منده دؤنوب دین مسیحایه گلیم.
شیخ صنعان کیمی دونقوز اوتاریب ایللرجه،
سنی بیر گؤرمک اوچون معبد ترسایه گلیم.
یوخ صنم ! آنلامادیم ، آنلامادیم ، حاشا من ،
بوراخیب مسجدیمی ، سنله کلیسایه گلیم!
گل چیخاق طور تجلاّیه ، سن اول جلوه‌ای طور،
من ده موسا کیمی اول طوره تجلاّیه گلیم.
شیردیر شهریارین شعری الینده شمشیر،
کیم ، دئیر من بئله بیر شیریله دعوایه گلیم ؟
۱۳۵۳
نظرات
روزبه رسته
saeed
علی
محمد آراسته
حمزه گنجی
محمد
حامد زرین قلمی
nima
hasan
nima
nima
اسماعیل zamani
اسماعیل zamani
محمد شبانی امامیه
peyman
شبرو
محمد
بابک
بابک
esmail
ابراهیم
جواد رادمرد
جلال
علی اشرف تاییدی
بابک چندم
حنانه
نادر..
محسن
ولی فیضی اصل
حامد پورفیضی
هادی
مجرم
Mesam Vafa
ناصر اکبری
پاسخ به جناب روزبه رسته فرمودند که دو بیت ( گئتمه ترسا بالاسی منده سنه سایه گلیم/دامنونن یاپیشیپ سنله کلیسایه گلیم یا سن ایسلامی قبول ایله منیم دینیمه گل/یا کی تعلیم اله من مذهب عیسایه گلیم ) در آغاز این غزل هست و جناب میثم وفا که فرمودند مادر بزرگم این شعر را می خوانند و میگفتن از مادر یاد گرفتم خاطر نشان می گردد ( گئتمه ترسا بالاسی منده سنه سایه گلیم/دامنونن یاپیشیپ سنله کلیسایه گلیم یا سن ایسلامی قبول ایله منیم دینیمه گل/یا کی تعلیم اله من مذهب عیسایه گلیم) متعلق به میرزا علی اصغر اردبیلی است که سالیان قبل از شهریار می زیسته است و گویا استاد شهریار در سرودن این شعر از آن غزل بهره برده است
علی سونامی