وطواط
شمارهٔ ۳۹ - در مدیحه گوید
۱
ای دست زمانه بسته از بیدادی
وز دست گشاده داد بخشش دادی
۲
تا بندهٔ تو شدم ز غم آزادم
از بندگی توام مباد آزادی
نظرات
بشیر رحیمی