یغمای جندقی
شمارهٔ ۱۰۵
۱
زلف تو نشسته تا سر دوش
در ماتم عاشقان سیه پوش
۲
از ما به غلط نمی کنی یاد
وز غیر نمی کنی فراموش
۳
آن پنبه که بر لب صراحی است
ای کاش مرا نهند در گوش
۴
چشم تو به قصد شیر گردون
آهوی حرم به خواب خرگوش
۵
با موی سفید عشقم آن کرد
کآتش نکند به عهن منفوش
۶
بسته است مرا زبان گفتار
فریاد از آن لبان خاموش
۷
ابروت به چهره یا مه سلخ
بگشوده بر آفتاب آغوش
۸
بر دیده نهم گر آیدم تیر
زآن ترک کمان کشیده تا گوش
۹
یغما ز خطش قوی تر افتاد
چون گرگ حریص و چاه خس پوش
نظرات