
ظهیر فاریابی
شمارهٔ ۷
۱
ای قبای سپهر آمده تنگ
از چه؟ از رشک حلقه کمرت
۲
زلف جاروب کرده زهره و ماه
تا بروبند خاک رهگذرت
۳
روی تو هر طرف که می آری
هم عنانند نصرت و ظفرت
۴
گرچه از خدمت تو دور افتاد
بنده دور از ملازمان درت
۵
مددی راست می کند ز دعا
تا فرستد دو اسبه بر اثرات
تصاویر و صوت


نظرات
عین. ح