ظهیر فاریابی
شمارهٔ ۲۴
۱
دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت
بی اسب و پیاده نغز و شیرین می رفت
۲
شکر ز لبش به پیل بالا می ریخت
وز مستی و بیخودی چو فرزین می رفت
نظرات