ظهیر فاریابی
شمارهٔ ۳۲
۱
با عشق تو در جهان غم نان که خورد؟
با درد تو اندیشه درمان که خورد؟
۲
شاید پسرا که نانوایی نکنی
جانها که برآمد از غمت نان که خورد؟
نظرات
عبدالله