طغرای مشهدی
شمارهٔ ۱۲۴
۱
هرگز ندیده سایه جانانه آفتاب
با آنکه محرم است به هر خانه آفتاب
۲
در آرزوی صبح بناگوش ماه من
خواهد ز چرخ، طالع دردانه آفتاب
۳
آن ماه اگر قرار به همخانگی دهد
هرگز برون نمی رود از خانه آفتاب
۴
ای خرمن جمال ترا دانه آفتاب
تو می فروش حسنی و پیمانه آفتاب
نظرات