طغرای مشهدی
شمارهٔ ۱۳۵
۱
ای شب زلف تو روشنتر ز موی آفتاب
پشت پای سایه ات بهتر ز روی آفتاب
۲
گر ببیند آب و تاب چشمه حسن ترا
می خورد بر سنگ بیتابی، سبوی آفتاب
نظرات