طغرای مشهدی
شمارهٔ ۲
۱
تا نام تو سردفتر معنی ست رقم را
برفرد بیان، سجده ضرور است قلم را
۲
گر وسعت خلقت به نبی ضابطه می داد
از خانه ات اخراج نمی کرد صنم را
۳
شوق تو به گل کاری اشکم چو زند دست
آرایش دستار دهد باغ ارم را
۴
زان پیش که بنیاد شود کلبه شادی
در کوچه ما ساخت قضا، خانه غم را
نظرات