طغرای مشهدی
شمارهٔ ۲۳۴
۱
همچو نرگس، مدت عمرم به بیماری گذشت
روزگارم همچو گل، در سینه افگاری گذشت
۲
تخم امیدم چو قارون در طلسم خاک ماند
آب را در مزرعم کار از هواداری گذشت
۳
ترک عادت از محالات است نزد اهل هوش
آسمان کی می تواند از ستمکاری گذشت
۴
نام طغرا ماند از طرح سخن، در شش جهت
گرچه عمرش چون نگین در چاردیواری گذشت
نظرات