طغرای مشهدی
شمارهٔ ۲۴۹
۱
دمیده دانه ما از زمین تلخ
نگردد از چه دست خوشه چین تلخ
۲
ز تلخی لطف دارد دختر رز
نگوید از چه رو آن نازنین تلخ
نظرات