طغرای مشهدی
شمارهٔ ۳۰۳
۱
سرجوش داغ لاله به جوشم نمی رسد
فریاد بلبلان به خروشم نمی رسد
۲
در کوچه باغ شوق ز بس تند می دوم
آواز پای خویش به گوشم نمی رسد
۳
تا بر کدوی می نخورد سنگ حادثات
گرد زیان به دامن هوشم نمی رسد
۴
گوش دلم به هاتف مینای باده است
الهام زاهدان به سروشم نمی رسد
۵
یکسان به خاک میکده گردیدم و هنوز
دست سبوی باده به دوشم نمی رسد
۶
طغرا، ز گوشمال غم آگه نمی شوم
تا پیچشی به حلقه گوشم نمی رسد
نظرات