طغرای مشهدی
شمارهٔ ۳۰۷
۱
آرام نگیرد نفسی بر مژه ام اشک
کودک چو رود بر سر دیوار، بترسد
۲
در گوشه این کلبه، خرابی شده پنهان
روزی که برآید، در و دیوار بترسد
نظرات