طغرای مشهدی
شمارهٔ ۳۱۲
۱
آمد بهار و موسم گلگشت باغ شد
گلبن برای اهل طرب چلچراغ شد
۲
سر از دریچه کرد برون آن بهار حسن
هر کوچه از نسیم رخش کوچه باغ شد
۳
گفتا چه رنگ می شوم از خوردن شراب
گفتم به رنگ لاله تر، بی دماغ شد!
۴
از بس تنش چو صفحه آیینه صاف بود
بر هر کجا که دست نهادیم، داغ شد
۵
طغرا چه سود وصل، زمانی که اصل عمر
در راه آن پری، همه صرف سراغ شد
نظرات