طغرای مشهدی
شمارهٔ ۳۶۸
۱
گل خورشید اگر گلدسته می شد
به تار سنبل او بسته می شد
۲
دو ماه نو چو یک ابروی او نیست
اگر صد ره به هم پیوسته می شد
نظرات