طغرای مشهدی
شمارهٔ ۳۹
۱
پیش هر باد، ز بی برگی خود می نالد
در غم بند زبان نیست نی بیشه ما
۲
پیش ازان کز عدم آید خبر لشکر نور
زنگ صف بست در آیینه اندیشه ما
نظرات