طغرای مشهدی
شمارهٔ ۴۶۳
۱
نمی توان به هم آغوشی ات قناعت کرد
به حیرتم که چه سان می شود قبا قانع
۲
شب وصال، ادب تا نگشت مانع شوق
به پای بوس نگشتیم چون حنا قانع
۳
هزار بادیه سرگشتگی ست در هر گام
مشو به یک دو نشانی ز رهنما قانع
نظرات